.. cbr250 กทม.- เถิน - ปางอุ๋ง - อ่างขาง - น่าน 2400 กม . ..

[timotooo]

... เมื่อเดือนธันวาโพสกระทู้พัก cbr แล้วเอาพี่อ้วน 1200ss ไปขี่เที่ยวเหนือรับลมหนาว .. ตอนนี้ถึงเวลาแล้วที่เราจะเอา " พี่หล่อ " cbr250 มาทดสอบกำลังกายกำลังใจลุยเหนือกันบ้าง ...












... อยากจะไปเที่ยว ตกงานตังค์ไม่มี แต่ก็ยังจะไปให้ได้ .. งานนี้จำกัดงบประมาณ จึงตัดสินใจเดินทางไปด้วย CBR250i รถใช้งานอีกคัน แทนที่จะเป็นพี่อ้วน GS1200ss ยอดรักนักเดินทางที่เพิ่งขี่ขึ้นเหนือพาทั่น ผบ.สุดที่รักมาเที่ยวเมื่อไม่นานที่ผ่านมา .. แถมงานนี้ยังต้องเกาะท้ายบรรดาเหล่า " BMW-GS " สุดยอดรถเดินทางไปอีก อิอิ เหนื่อยแน่ๆเลยครับงานนี้ ...






... หลังจากที่นัดหมายกันช่วงบ่ายที่ ปตท.อยุธยา ก็มีข้อผิดพลาดเล็กน้อยเมื่อ GS หนึ่งในขบวนเกิดสตาร์ทไม่ติดเหมือนไม่อยากออกจากบ้านขึ้นมาซะดื้อๆ จึงต้องแยกออกมาเป็น 2 กลุ่มในการเดินทาง โดยที่อีกกลุ่มซึ่งกำลังแก้ไขปัญหาจะตามมาสมทบทีหลัง ... ช่วงเดินทางจากอยุธยา - นครสวรรค์ ไม่ต้องสืบ ไม่ต้องตาม CBR250 หมอบแล้วมุดแล้วโยกเขย่าก็แล้วจนเครื่องแทบขาดใจก็ยังตามขบวนพี่ๆอาๆไม่ทัน ไปเจอกันอีกทีก็ ปตท.หลังออกเลี่ยงเมืองนครสวรรค์เลย โฮๆๆๆ .. T T







... งานนี้ได้มีโอกาสขี่ตามท้ายคุณพ่อคุณอาผู้อาวุโสซึ่งขี่กันมาตั้งแต่ยังหนุ่มจึงมากไปด้วยประสบการณ์ ขี่ตามผู้ใหญ่นอกจากหมาจะไม่กัดและยังได้วิชาสไตล์การขี่แบบผู้อาวุโสมาอีกกระบุงโกย งานนี้ก็ลักจำไว้ใช้กันต่อไป ...
... หลังจากที่มาถึง ปตท.เลี่ยงเมืองนครสวรรค์กันแล้ว ก็ได้รับการติดต่อจากเพื่อนๆอีก 2 คันที่มีปัญหาสตาร์ทไม่ติดว่าตอนนี้ออกเดินทางจาก กทม.มาเรียบร้อยแล้ว จึงนัดแนะไปเจอกันที่ จ.ตากเลยทีเดียว .. จัดแจงตรวจเช็คสัมภาระกันอีกทีก่อนออกเดินทางต่อ ...





... เนื่องจากทริปนี้ ( หนีแฟน ) มาคนเดียว ทุกสิ่งจึงดูเรียบง่าย กระเป๋าแปะถังใส่กล้องเพื่อบันทึกภาพมาฝากพี่น้องชาวไทยไรเดอร์ .. ส่วนด้านท้ายมีแค่กระเป๋าเสื้อผ้าง่ายๆที่ใส่สิ่งของจำเป็น ถุงนอน แล้วก็เต็นท์น้อยกลอยใจหลังเดิม .. มัดง่ายๆด้วยสายรัดที่ขมวดปมเกี่ยวไว้กับมือจับที่ออกแบบมาให้ใช้งานได้ยากยิ่งนัก เลยต้องมีการรัดเคเบิ้ลไทป์อีกทีเพื่อกันสายรัดหลุด จากนั้นก็ทับด้วยสายรัดตาข่ายง่ายๆ ไว้เหน็บนู่นนี่นั่นได้อีกหลายสิ่งอย่าง ...





... ล่วงหน้าออกมาก่อนจากเลี่ยงเมืองนครสวรรค์ หมอบมุดโยกหลบถนนโลกพระจันทร์ช่วงกำแพงเพชรที่พังมาตั้งแต่น้ำท่วมปี 54 .. แล้วก็มาแอบจอดพักช่วงเลยกำแพงเพชรมาได้สักพักพร้อมคว้ากล้องมาเก็บภาพ ยังไม่ทันจะถอดหมวกกันน็อค คุณพ่อผู้นำหัวกลุ่มก็ไล่มาติดๆ เลยต้องกดชัตเตอร์กันเดี๋ยวนั้นแบบหมวกกันน็อคยังไม่ได้ถอด กล้องก็แสนดีระบบออโต้โฟกัสพัง ปรับโฟกัสไม่ทัน ผลออกมาภาพเบลอสะใจเลยทีเดียว ...





... พี่ชายอารมณ์ดีกับ GS ทริปเปิ้ลแบล็คคันโตสีดำทะมึนดั่งกระทิง แวะจอดข้างทางเนื่องจากสายรัดทัวราเท็คที่มัดกระเป๋าบนตะแกรงท้ายได้คลายตัวออก สติ สมาธิ และการสังเกตุสิ่งผิดปกติต่างๆเป็นสิ่งสำคัญของนักขับขี่ที่ดี เพราะถ้าเอาแต่ขี่อย่างเดียวโดยที่ไม่สนใจทุกสิ่งที่ผิดสังเกตุบนรถตัวเอง ก็อาจจะเกิดความเสียหายได้ อย่างเช่นครั้งนี้ หากไม่รู้ตัวก่อน ของที่มัดตะแกรงท้ายก็คงจะหายไปตามทางเป็นแน่แท้ทีเดียวเชียว ...





... CBR250 คันนี้ชื่อ " พี่หล่อ " ( แฟนตั้งให้เช่นเคยเหมือนกับพี่อ้วน GS1200ss ) .. พี่หล่อไม่ใช่ตัวเลือกแรกของทริปนี้ เพราะรู้ดีถึงระยะทางและความลาดชันในบางพื้นที่ซึ่งมันจะโหดร้ายต่อเครื่องพอสมควร แต่สาเหตุก็เนื่องมาจากงบประมาณในกระเป๋าที่จำกัดสุดๆจากการคำนวนค่าน้ำมัน ( ที่นับวันจะแพงถึงครึ่งร้อยเข้าไปทุกที ) พี่หล่อจึงเป็นทางเลือกที่ลงตัวที่สุด ... หนทางข้างหน้ายังอีกไกล ถึงแม้รถจะมีพละกำลังที่จำกัด แต่ก็ทดแทนด้วยกำลังใจคนขี่ที่มีอย่างเต็มที่ งานนี้เป็นไงก็เป็นกัน ( กลับลำไม่ได้แล้วฮ่าๆๆ ) ...





... ไม่นาน ประมาณช่วงก่อนหกโมงเย็นเราก็มาถึงเมืองตาก .. คุณพ่ออาวุโสประจำกลุ่มจอดยังจุดนัดพบเพื่อเจอกับคุณอา เพื่อนเก่าอีกหนึ่งท่านที่เป็นเพื่อนกับคุณพ่อมาตั้งแต่เด็กๆ ซึ่งบิด R1100GS สุดคลาสสิคจากเชียงใหม่ลงมาร่วมทริป โดยนัดเจอกันที่เมืองตาก ทริปนี้จึงมี GS ทั้งหมด 6 คัน มีทั้ง 1100 1150 1200 ครบซีรี่ย์ ( แถมบวก 250 สุดเกรียนเข้าไปอีกคัน 555+ ) ...





... ตะวันกำลังจะตกดินที่เมืองตาก คุณพ่ออาวุโสจึงพาหลานๆไปร้านอาหารประจำเพื่อทานมื้อเย็น โดยจะเป็นมื้อแรกอย่างเป็นทางการของทริปนี้ ... ในขณะเดียวกัน อีกสองคันก็กำลังจะตามมาจากกรุงเทพซึ่งแว่วๆว่าตอนนี้อยู่นครสวรรค์กันแล้ว ...





ร้านอาหารริมน้ำปิงที่เมืองตาก กับบรรยากาศสบายๆพร้อมเสียงดนตรีบทเพลงเพื่อชีวิตที่ต้อนรับนักเดินทางด้วยเพลง " ไม้ไผ่ " ของคาราบาว ...
... " ในดึกสงัดมีสายฝนโปรยปราย ฉันเหยียดร่างกายทอดไปตามแสงเดือน ... " เพลงนี้ของคาราบาวมีน้อยคนที่รู้จัก และน้อยยิ่งกว่าที่จะหาฟังได้จากศิลปินตามร้านอาหาร เพราะนี่ไม่ใช่เพลงตลาด แต่มันเข้ากับบรรยากาศในยามนี้โดยแท้ ...


[youtube]pj9n3QFfTLA[/youtube]



... คุณพ่อและคุณอาทักทายกันหลังจากที่ไม่ได้เจอกันมานาน .. ยามเด็กก็เรียนมาด้วยกัน ยามแก่ก็กลับมาขี่มอไซค์ด้วยกัน สุขแท้ ทริปเพื่อนเก่าของคุณพ่อ ...





... ลานนมลมเนยามอัสดง ที่ริมน้ำแม่ปิง ... บรรยากาศเมื่อยามจากบ้านมาได้เพียง 4 ชั่วโมง แต่กลับรู้สึกคิดถึงบ้านและคนที่บ้าน อาจเป็นเพราะบทเพลงและบรรยากาศรอบข้าง ...






... อิ่มท้องแล้วก็เดินย่อย ร้านอาหารริมน้ำปิงนี้ชื่อร้าน " ปีกไม้ " ผ่านมาก็แวะมาลองชิมกันได้ครับ อาหารดีดนตรีไพเราะ ...







... อิ่มแล้วก็ขี่ออกมาจอดรอกันที่ ปตท.กลางเมืองตาก ...





... ไม่นานนักอีกสองคันก็ตามมาถึงจุดนัดหมาย แต่วันแรกของการเดินทางยังไม่จบที่นี่ เพราะที่หมายที่เราจะไป คือที่พักที่ อ.เถิน จากนี้อีกกว่า 70 กม. ...





... บ้านพักที่ อ.เถินเป็นรีสอร์ทสไตล์บ้านไม้ในสวนราคาสบายกระเป๋า หลังจากแยกย้ายอาบน้ำก็มากางแผนที่ล้อมวงเพื่อดูเส้นทางในวันรุ่งขึ้นเพื่อเตรียมแผนและเวลาในการเดินทาง ทุกคนมีความสุขและตื่นเต้นเมื่อพูดถึงเรื่องวันพรุ่งนี้ มันคือความสุขของการเดินทาง ... จบวันแรกของการเดินทางเกือบ 500 กม.ปิดฉากความล้าของร่างกายกับอากาศเย็นสบายที่ อ.เถินของค่ำคืนนี้ พรุ่งนี้เส้นทางจะเปลี่ยนไปจากเดิม ความประทับใจในวันถัดไปกำลังรอเราทุกคนอยู่ ...



 ;) ;) ;)

[timotooo]

... เราตื่นกันแต่เช้าตรู่ เก็บข้าวของสัมภาระ ออกมาทานข้าวต้ม กาแฟและปาท่องโก๋ที่รีสอร์ทจัดเตรียมไว้ให้ จากนั้นก็เริ่มเดินทางกันต่อ ... อากาศที่เถินเช้านี้เย็นสบายไม่ถึงขั้นหนาวนัก ... ที่พักที่นี่ชื่อ กม.2 หรืออะไรสักอย่างนี่แหละครับ เลี้ยวเข้าตัวเมืองเถินมาเพีง 2 กม.จะอยู่ทางขวามือ เป็นบ้านไม้ในสวน ราคาไม่แพง ทุกอย่างพร้อม ...





... เส้นทางช่วงแรกจาก อ.เถินเป็นทางราบ จากนี้อีกไม่ไกลก็จะเป็นทางขึ้นเขาเถินที่แคบชัน อยากจะแนะนำว่าควรระวังกรวดลอยหินทรายสักนิดช่วงขึ้นเขาเถิน โค้งที่แคบปิดก็อันตรายไม่แพ้ที่ใด รถบรรทุกก็มี ... 
... หมอกบางๆในยามเช้าเพิ่มบรรยากาศในการเดินทางให้ประทับใจยิ่งขึ้นกว่าเดิม ... จุดหมายของเราวันนี้ก็คือ ปางอุ๋ง จ.แม่ฮ่องสอน ... อีกกว่า 500 กม.จากนี้ ...





... " ชีวิตคือการเดินทาง " .. เป็นคำที่ได้ยินกันบ่อยจนติดหู แต่ใครบ้างที่จะสานฝันนั้นให้เป็นจริง ช่วงเวลาแห่งความประทับใจที่ปีนึงคงจะมีแค่ไม่กี่ครั้ง ผมอยากให้ทุกคนได้สัมผัสมัน อย่ารอจนถึงตอนอายุมาก ...





... แจ่มใสกันสุดๆสำหรับเช้านี้ ... ภาพถ่ายเหล่านี้คงจะมีคุณค่าทางใจมากขึ้นตามกาลเวลา เก็บไว้เพื่อดูว่าเมื่อครั้งหนึ่ง เราก็เคยได้ใช้ชีวิตในแบบที่ต้องการอย่างอิสระเสรีบนสองล้อสุดที่รัก .. สุดยอดยานพาหนะบนโลกใบนี้ที่สามารถให้หลายสิ่งที่คุณไม่เคยคาดคิดมาก่อน ( ว่าไปนั่น ) ...





... คุณพ่อแอคชั่นให้กล้อง .. ตอนนี้เรามาถึงแยกที่ อ.ลี้เพื่อมุ่งหน้าสู่ดอยเต่า แวะจอดที่จุดตรวจแยกลี้เพื่อเข้าห้องน้ำกันแป๊บนึงก่อนเดินทางต่อ ที่หมายแรกก็คือ ปตท.ดอยเต่า อีกไม่ไกลจากนี้ ...





... คุณอาเพื่อนคุณพ่อ และ R1100GS คู่ใจที่บิดลงมาจากเชียงใหม่เพื่อร่วมทริป ...





... เช้านี้ที่ดอยเต่า ... ไลน์ของคุณพ่อและคุณอาในการเดินทาง เป็นไลน์ในการขี่แบบผู้อาวุโสมากประสบการณ์ซึ่งจะใช้ " ไลน์ " หรือพื้นที่ในการขับขี่ของเลนถนนอย่างเต็มที่เพื่อลดอาการของรถให้มีความเสี่ยงกับการไม่ยึดเกาะให้น้อยลง หรือพูดง่ายๆว่าขี่ในสไล์ " ลดภาระยาง " .. เร็วด้วยไลน์ ไม่ใช่กระแทกคันเร่งออกโค้งแล้วเบรคตัวโก่งเมื่อถึงปากโค้งถัดไปเหมือนที่เด็กรุ่นใหม่หลายๆท่านชอบทำกัน ...





... GS ทริปเปิ้ลแบล็ค กับช่วงล่างสุดไฮเทคที่ปรับเซ็ทกันด้วยโหมดทางลาดทางชันเกาะมากเกาะน้อยด้วยระบบคอมพิวเตอร์ อีกหนึีงสุดยอดรถเดินทาง ...





... แสงอาทิตย์สว่างจ้ามากขึ้นเมื่อยามสายพร้อมกับหมอกควันที่จางลงไป .. ตอนนี้เราอยู่ที่ อ.ดอยเต่ามุ่งหน้าสู่ อ.ฮอด ...





... ถึงแล้ว ปตท.ดอยเต่า หนึ่งในปั๊มน้ำมันที่มีราคาน้ำมันดุเดือดที่สุด เบนซิน 95 ราคาอยู่ที่ 50 บาท เติมแล้วแรงอย่าบอกใครเลยทีเดียว ( เพราะกระเป๋าเบาลงไปอีกเยอะ อิอิ ) ...





... มีรถแอดเวนเจอร์มากมาย แต่น้องคนนี้กลับสนใจ CBR250 มากเป็นพิเศษ คงนึกงงว่าหลุดมากับกลุ่มได้ไงคันนี้ .. เด็กๆมักชอบรถสปอร์ต น้องคนนี้ชอบรถสปอร์ตเหมือนผม นั่นหมายความว่าผมยังอยู่ในวัยเดียวกับน้องอยู่ ยังไม่แก่ 555+ .. น้องเค้าน่ารักมาก โตขึ้นคงหล่อเป็นที่หมายปองของสาวๆแน่นอน ...





... อารมณ์สุนทรีย์กันทุกท่าน .. หลังจากเติมน้ำมันราคาโหดแล้วก็มาเช็ดรถนู่นนี่นั่นกันนิดหน่อย ในภาพนี้คือพี่เบิร์ด เพื่อนขี่ของผมที่เคยร่วมทางกันมาหลายทริป ( เช่นทริป 4 วัน 3 คืนที่เขาค้อในกระทู้ก่อนๆครับ ) ... เกือบทุกคนมีพื้นฐานมาจากรถสปอร์ตทั้งนั้น ก่อนจะตัดสินใจได้ว่าตัวเองชอบอะไร ใครคิดได้เร็วก็ได้เปรียบ ไม่ต้องเสียเงินหลายรอบ อยู่ที่ว่าจะชอบแนวนั้นๆจริงหรือไม่ ...





... รถคุณพ่อดูสะอาดมาก สติ๊กเกอร์เรียบง่ายสะอาดตาน่ารักแท้ ...





... คุณพ่ออาวุโสท่านนี้คือคุณพ่อของพี่เบิร์ดนั่นเองครับ .. ขี่กันทั้งพ่อทั้งลูกน่าอิจฉามาก .. คุณพ่อมีหน้าที่ขี่อย่างเดียว พอตอนจอดปั๊มจอดพัก พี่เบิร์ดก็จะคอยมาเข็นไปเข้าซองให้ น่ารักจริงๆพ่อลูกท่านนี้ ...





... ฝูง GS ณ ปตท.ดอยเต่า .. หลังจากที่เดินทางมาสักพัก ผมซึ่งขี่ปิดท้ายเริ่มเข้าใจคุณสมบัติของรถรุ่นนี้มากขึ้น เมื่อถึงบางอ้อกับสิ่งที่ค้นพบจึงทำให้รู้ทันทีว่า เหตุใดนักขับขี่รถสปอร์ส่วนใหญ่จะไม่ค่้อยอยากจะประมือกับรถอย่าง GS ตามเส้นทางป่าเขา .. เอาไว้จะเล่าให้ฟังกันต่อไปจากนี้ครับ ...





... GS ตอนนี้ถ้าไม่นับยางมัทเทอเรนหรือยางหนาม ก็เป็นยุคของยาง " สกอร์เปี้ยน " จากพีเรลลี่ซึ่งเป็นที่รู้กันว่า โค้งพับ แคบ จะให้อาการที่ดีกว่ายางรุ่นนิยมมานานอย่าง " อานาคี " ของมิชลิน .. แต่แน่นอน ถ้าพิเรลลี่บนถนนดำดีกว่า อานาคีบนทางฝุ่นก็ไปได้ดีกว่าเช่นกันครับ แลกหมัดกันไป ...





... อยู่ที่ ปตท.ดอยเต่าราวๆ 15 นาที .. กินขนมขำๆพร้อมกระดก M150 รสหวานไปพร้อมๆกับสารนิโคตินจากกรองทิพย์ ชื่นใจพอที่จะทำให้ตัวผมเองรู้สึกปรี๊ดกับความประทับใจนี้ จากนั้นก็แต่งตัว ไปกันต่อ จากดอยเต่าสู่ฮอด ...

 !wanwan !wanwan !wanwan

[timotooo]

... จาก ปตท.ดอยเต่าก็เดินทางกันยาวผ่านฮอด ลำน้ำแม่แจ่ม ออบหลวง โดยเฉพาะช่วงออบหลวงซึ่งขี่สนุกมาก ซ้ายเป็นลำน้ำ ขวาเป็นหินผา โค้งถึงจะปิดบ้างแต่ก็มีองศาโค้งที่รับจนยั่วใจให้เปิดคันเร่งใส่ไปตลอดทาง .. จากนั้นเราก็เริ่มขึ้นสู่เขาสูงจนถึงจุดพักมื้อกลางวันที่ " สวนสนบ่อแก้ว " จุดพักรถที่สวยงามมากๆบนเส้นทางสายนี้ ...





... ในฐานะช่างภาพผู้ติดตาม ( และพยายามจะตามให้ติด ) ที่สวนสนบ่อแก้วนี้ เราจะมาเก็บภาพสวยๆไว้เป็นที่ระลึกกันครับ แบ่งปันความประทับใจกันด้วยภาพถ่ายครับ ...





... หลายคนอาจมองว่าคนขี่ GS ส่วนใหญ่ต้องมีตังค์ เป็นเจ้าของธุรกิจและโก้หรูไม่ติดดิน แต่ไม่ใช่กับกลุ่มนี้ ... นี่เป็นกลุ่มที่อยู่แบบ " บ้านๆ " ที่สุด เที่ยวง่ายกินง่ายอยู่ง่ายทุกอย่าง คุยสนุกเฮฮาไม่แบ่งแยก .. 4 ใน 6 ท่านนี้ เป็นข้าราชการผู้พิทักษ์สันติราษฎร์ของเรานี่เอง ...





... ภาพที่น่าประทับใจ เก็บไว้ดูได้อีกนานเท่านาน ...





















... หลังจากที่เก็บภาพเดี่ยวไว้เป็นที่ระลึกแล้ว ก็เตรียมไปกินข้าวกันง่ายๆที่ร้านอาหารฝั่งตรงข้ามถัดไปไม่ไกล พร้อมที่จะเดินทางต่อสู่ อ.แม่สะเรียง ...






... R1150GS พร้อมกระเป๋าข้างใบงามที่ทำให้รถดู " เต็ม " ในแบบฉบับของมัน เจ้าของคือพี่กอล์ฟ หนุ่มหล่อแห่งนครบาล ...







... อารมณ์สบายๆของแต่ละคนที่สวนสนบ่อแก้ว ...





... CBR250 ( Adventure กับเขาบ้าง ) ...





... หนีแฟนมาเที่ยวครับ ... พักนี้อ้วนขึ้นอีกเพราะตกงานอยู่บ้านเฉยๆ วางกล้องที่พื้น หากิ่งไม้หนุนเลนส์แล้วก็ลงไปนอนส่องหามุม กดชัทเตอร์ตั้งเวลาถ่าย 10 วิ.กว่าจะวิ่งมาถึงรถเล่นเอาแทบแย่เพราะเลนมันซูม ตั้งกล้องไกล วิ่งเหนื่อย แต่ต้องฮึดเก็บสีหน้าไว้เดี๋ยวไม่หล่อ 555+ ...






... เก็บภาพประทับใจกันแล้ว เดี๋ยวไปต่อกันครับ ...

 <%6 <%6 <%6

[timotooo]

... เส้นทางจากสวนสนบ่อแก้วถึง อ.แม่สะเรียงเป็นทางโค้งบนเขาสูงล้วนๆ ไม่เป็นปัญหาเลยสำหรับ GS ซึ่งมีแทรคชั่นที่ดีมากด้วยระบบช่วงล่างเฉพาะของมัน ... ตอนนี้เรามาถึง อ.แม่สะเรียงกันแล้วครับ ให้เวลาคุณพ่อคุณอาได้พักกันสักนิด จะให้บิดกันยาวๆแบบวันรุ่นเหมือนหลานๆก็เห็นทีจะเครียดเกินไป ... เวลายังมีอีกมาก ...





... ปตท.แม่สะเรียง กับอีกกลุ่มที่เดินทางมาไล่ๆกัน .. สตรีทไกด์คันนี้คนขับยังเป็นน้องวัยรุ่นอยู่เลย ที่สำคัญ ฝีมือก็ไม่ธรรมดา เราเจอกันหลายรอบเห็นน้องเค้าไปถึงจุดหมายก่อนคันอื่นในกลุ่มเขาตลอด ...





... ทราบมาว่ากลุ่มพี่เค้ามาจากเชียงใหม่บ้างลำพูนบ้าง เจ้าถิ่นนี่เอง ...





... คุณพ่อขอพักเอนหลังสักนิด ด้วยใจที่ขัดกับร่างกาย วันนี้ยังเหลืออีกไกล แถมคันนำก็วัยรุ่นไฟแรง อาจทำให้คุณพ่อคุณอาต้องเหนื่อยบ้าง แต่เรื่องฝีมือและประสบการณ์ไม่ต้องพูดถึง ... ความเร็วในการเดินทางเท่ากันแต่เทคนิคจะต่างกันเล็กน้อย คุณพ่อคุณอาจะมีเทคนิคพิเศษคือมักจะเลือกไลน์ที่ดีมีความเสี่ยงน้อยที่สุดเสมอเพื่อลดความเสี่ยงที่จะทำให้รถเกิดอาการ " สุด " ความสามารถของมัน คือเร็วด้วยไลน์ ... นักขับขี่ระดับผู้เฒ่าผู้แก่นั้น อย่าได้ประมาทในวัยของท่าน ตามสุมสี่สุ่มห้า อาจลงไปนอนยิ้มข้างทางได้ง่ายๆครับ ...





... กลุ่ม " พระนครไรเดอร์ " เป็นกลุ่มเล็กๆในย่านบางเขน เราอยู่กันอย่างไม่แบ่งแยกประเภทรถและปริมาตรกระบอกสูบ ของเพียงมีใจรักการขี่และมอบสิ่งดีๆให้แก้กัน ก็สามารถอยู่ร่วมกันได้อย่างมีความสุข ส่วนคำว่า " by ปั่นป่วน " นั้นก็คือ เรามีพี่ชายที่แสนดีคอยดูแลช่วยเหลือน้องๆในกลุ่มมาตลอด นั่นก็คือพี่จอม แห่งทีมปั่นป่วน ในศึก R2M นั่นเอง ...





... อากาศยามบ่ายต้นๆที่ อ.แม่สะเรียง แดดร้อนทีเดียว ...





... คุณพ่อเอนหลัง สักพักคุณอาและคุณพี่ก็ตามไปติดๆ ... พักกันที่แม่สะเรียงนานหน่อยเพราะทำเวลาได้ดี จากนั้นเราก็ออกเดินทางต่อสู่จุดหมายถัดไปคือขุนยวม ... เส้นทางจากนี้ไปคือถนนที่เล่าลือกันในหมู่นักบิดทั้งหลายนั่นถึงคุณภาพและความมันส์ในการขับขี่ก็คือ " ขุนยวมเซอร์กิต " ถนนที่สามารถดึงเอาความสามารถของคนและรถออกมาได้เต็มที่ด้วยโค้งที่รับและสภาพถนนที่เกาะเป็นพิเศษเนื่องจากมีรถสัญจรค่อนข้างน้อย ...





... บนขุนยวมก็ใส่กันไม่ยั้งโดยเฉพาะคันนำ พอลงมาก็คุยแลกเปลี่ยนกันสนุกสนาน ... GS เป็นรถที่ไปได้ดีมากมายในโค้งพับแคบ รถสไตล์อื่นถ้านักขี่คนนั้นไม่มีทักษะที่มากพอก็อาจจะต้องเหนื่อยเป็นพิเศษถ้าคิดจะแซงหรือตามให้ติด ... แม้จะเป็นรถสูงแต่ก็ถูกทดแทนด้วยเครื่องบ๊อกเซอร์นอนยันที่ทำให้จุดศูนย์ถ่วงของรถต่ำลง มีผลทำให้พลิกรถได้ง่ายและไว .. ส่วนช่วงล่างนั้นก็เป็นที่รู้กัน ช่วงยุบที่เยอะและทำงานได้จริงช่วงหน่วงเวลาละลดภาระของยางในแบบทันทีทันใด ส่งผลให้อาการสไลด์ ปลิ้น แพร่ด แถ มีน้อยกว่ารถสไตล์อื่นๆ .. กระนั้นแล้วช่วงยุบที่ดูเหมือนนิ่มนี้อาจทำให้ใครบางคนคิดว่าน่าจะออกโค้งได้ช้า แต่ต้องไม่ลืมว่า GS นี่คือรถเดินทางที่ถูกออกแบบมาให้มีแรงบิดในรอบต่ำสำหรับการไต่ ผลคือเปิดนิดเดียวก็พุ่งออกโค้งได้สบายๆ ... ไขปริศนา GS ได้ก็จะสามารถเข้าใจได้ว่าทำไมรถถึงไปได้ดี และแน่นอน เมื่อ GS ถูกควบคุมด้วยคำที่ชำนาญและมีฝีมือ มันจะเป็นเรื่องยากไม่น้อยเลยหากคิดจะแซงและหนีให้พ้น ...





... ทริปเปิ้ลแบล็คคันนี้ก็ไม่ธรรมดาทั้งรถทั้งคนครับ ...





... จอดได้สักพักนึง กลุ่มที่เจอกันที่แม่สะเรียงก็ทยอยเดินทางมาถึงทีละคันสองคัน โดยที่คันแรกที่มาถึงทำให้เราแปลกใจ ไม่ใช่ ER6 , GS หรือ RT แต่เป็นฮาเล่ย์สตรีทไกด์คันโตๆที่น้องคนขี่ยังวัยรุ่น ทำให้เราต้องหันมามองหน้ากันว่า การที่สามารถขี่รถครุยเซอร์ฐานล้อยาวๆมาถึงคันแรกได้นี่มันไม่ธรรมดา ... พักกันไม่นานมากที่ ปตท.ขุนยวมก็เร่งฝีเท้ากันต่อสู่แม่ฮ่องสอน หามื้อเย็นทานกันก่อนขึ้นปางอุ๋ง ...





... ถึงแล้วแม่ฮ่องสอน .. มาครั้งที่แล้วก็ไม่มีเวลามากพอที่จะมาขอสติ๊กเกอร์ 1864 .. ครั้งนี้สมใจอยากแล้วครับ แปะข้างรถกันไปลย 555+ ...





... รับใบประกาศพร้อมสติ๊กเกอร์ผู้พิชิต 1864 โค้ง ( ด้วยความเร็วสูง ) กันถ้วนหน้า จริงๆเกือบทุกคนเคยมากันหมดแล้วสำหรับแม่ฮ่องสอน ...




... พักสายตาด้วยมุมเล็กๆที่ร้านอาการง่ายๆกลางเมืองแม่ฮ่องสอน อาหารจานเดียวคนละจานพร้อมน้ำมะพร้าวหอมชื่นใจ ... ทานอิ่มแล้วก็ออกเดินทางต่อสู่ปางอุ๋ง ห่างจากตัวเมืองแม่ฮ่องสอนราวๆ 45 กม.บนทางคดเคี้ยวขึ้นเขาลาดชัน ...




 handsom handsom handsom

[timotooo]

... จากนั้นเราก็ขึ้นสู่ปางอุ๋งซึ่งห่างจากแม่ฮ่องสอนราวๆ 45 กม.ออกไปทางชายแดนไม่ห่างจากสหภาพพม่า ทางขึ้นช่วงตำหนักปางตองนั้นแคบและสูงชันมาก ต้องใช้ความระมัดระวัง .. สำหรับ GS การไต่ขึ้นเขาเป็นเรื่องง่าย แต่สำหรับ CBR250 แล้วเหนื่อยพอสมควรเพราะต้องใช้รอบที่สูงเพื่อให้ได้กำลังที่พอดีในการไต่โค้งที่ชันอย่างต่อเนื่องแทบไม่มีจุดพัก ...
... ปางอุ๋งยังคงสงบสวยงามเช่นเคย วันนี้คนน้อยเพราะตรงกับตรุษจีน .. กางเต๊นท์เสร็จก่อนค่ำ มีเวลามากพอที่จะนั่งเก็บภาพบรรยากาศดีๆนี้ไว้ ...





... ชัตเตอร์ 10 วิ.เช่นเคย หลังจากกางเต๊นท์เสร็จก็ออกมานั่งทอดกายสูดหายใจ ( พร้อมนิโคตินจากกรองทิพย์อีกแล้ว ) เข้าสู่ปอด .. ทริปนี้เป็นทริปของความอยากขี่ อยากวัดแรงใจตัวเองเมื่อใช้รถ cbr250 ที่ไม่ได้มีกำลังมากมายเหมือนพี่อ้วน 1200ss อีกคันที่เพิ่งขึ้นมาเมื่อเดินกว่าๆก่อนหน้านี้ ... เมื่อถึงที่หมาย จึงเกิดความประทับใจอย่างบอกไม่ถูกกับเส้นทางที่ผ่านมา ...





... ซิมป์สันจีนบนเต๊นท์หลังน้อยที่คืนนี้นอนแบบไร้คนข้างกาย .. คนข้างกายที่ว่านั่นคือเจ้าของเต๊นท์ ป่านนี้คงนอนโมโหงอนอยู่ที่บ้านเพราะไม่ได้มาด้วย ...





... มาม่าคัพ สุดยอดความอร่อยบนปางอุ๋ง พอพลบค่ำอากาศก็เย็นเฉียบในแบบฉบับของปางอุ๋ง ซึ่งเป็นอ่างเก็บน้ำบนยอดเขาสูง ... นั่งพูดคุยถึงความประทับใจกับการเดินทางที่ผ่านมาในวันนี้ ทุกคนถึงจะมีอาการเหนื่อยแต่ก็มีความสุขกันมากๆ ซดมาม่า กาแฟ ขนมกันเต็มท้องก่อนจะสู้ความหนาวและความเหนื่อยไม่ไหว แยกย้ายกันไปเข้าเต๊นท์นอน ... ตอนแรกคิดว่าคงไม่หนาวเท่าไหร่ สุดท้ายผมก็ต้องเช่าผ้าห่มเพิ่มผืนนึงเพราะคาดว่าถุงนอนคงเอาไม่อยู่แน่ๆ แล้วก็คิดไม่ผิด พอตกดึก อากาศก็เย็นลงอีกแบบไม่ธรรมดา หันซ้ายหันขวาไม่รู้จะกอดใครดี หนาวดึ๋งๆๆ ...





... ตื่นเช้าพร้อมรับวันใหม่ แสงแดดสดใสพร้อมกับหยดน้ำค้างที่เกาะพี่หล่อไปทั้งคัน ... เมื่อคืนก็เฮฮากันเรื่องนี้ เวลาเข้าปั๊มที ค่าน้ำมันถูกกว่าคันอื่นครึ่งต่อครึ่ง แต่กลับบ้านไปไม่แน่อาจต้องเปลี่ยนลูเปลี่ยนแหวนกันเลยก็ได้ เพราะใส่มาไม่ยั้งตลอดทาง ไม่ใช่ว่ากลัวตามไม่ทันแต่ความมันส์มันเข้าครอบงำ .. ถึงกำลังจะน้อย แต่ด้วยน้ำหนักที่เบาควบคุมง่าย ทำให้พี่หล่อเข้าได้ลึกกว่าชาวบ้าน เพิ่มความเร็วในโค้งได้ดีสไตล์รถสูบเดี่ยวลูกโตๆ ช่วงล่างเดิมก็ถือว่าดีมากพอสำหรับถนนเมืองไทย ...





... เก็บข้าวของมัดเต๊นท์กับตะแกรงท้าย พร้อมเดินทางกันต่อ ...





... รถพ่อเอี่ยมกว่าใคร เช็ดตั้งแต่เช้าเลย ...





... ข้างหลังแต่ละคันนั่นก็ไม่ธรรมดาเลย ...






... ปางอุ๋ง แม่ฮ่องสอน ...





... ลงจากปางอุ๋งมา ทางแคบชันคดเคี้ยวสนุกสนาน จากนั้นก็มาต่อที่บ้านรักไทย ถนนงามๆ สุดเหลี่ยมของแผนที่ สุดเขตชายแดนแม่ฮ่องสอน ...





... ข้างหลังก็ฮา ข้างหน้าก็หล่อ ...





... 6 หนุ่มนักเดินทาง ณ บ้านรักไทย ...








... ชิมชาหอมหมื่นลี้ร้อนๆระหว่างรออาหารเช้า พร้อมกับวิวงามๆของบ้านรักไทยในช่วงบรรยากาศเทศกาลตรุษจีน มีเสียงประทัด ( และเสียงปืน ) ดังมาจากหมู่บ้านเป็นระยะๆ ...
อิ่มจากมื้อเช้าแล้ว ตอนนี้ถึงเวลาเดินทางต่อ วันนี้จะขึ้นไปนอนบนดอยอ่างขางกัน อีกราวๆ 300 กม.จากที่นี้ คืนนี้หนาวแน่นอน ...




 ;) ;) ;)

[timotooo]

... คุณพ่อกับคุณอา ทั้งสองท่านซึ่งเป็นเพื่อนเก่าตั้งแต่สมัยเรียนประถม ( ซึ่งนั่นก็กว่า 50 ปีมาแล้ว ) มีความสุขกับการเดินทางด้วยกันเหมือนได้เที่ยวเล่นกันอีกครั้งเช่นเมื่อวัยเด็ก ขี่ประกบคู่กันไปตลอดเส้นทาง ...





... คันนำ ( ช่วงนี้ปล่อยให้สองเฒ่าผู้ยิ่งใหญ่ขึ้นไปนำแทน ) ไม่ต้องพูดถึง ขี่สนุกกับตัวเองตลอดทาง นอกจากรถดีแล้วคนก็ไว้ใจทั้งรถทั้งความสามารถของตน เมื่อเกิดความมั่นใจ ก็ยากที่จะฉุดอยู่ ... GS เป็นรถที่ไม่เกี่ยงสภาพถนน ถนนไม่เกาะไม่สากก็เข้าได้เพราะช่วงล่างพิสดารของมัน รถที่มีช่วงล่างแบบลองทราเว่ลหรือช่วงยุบเยอะๆจะได้เปรียบตรงนี้ โช๊คสามารถทำงานแบ่งเบาภาระของยางได้มาก ...





... เส้นทางช่วงปางมะผ้าก่อนขึ้นดอยกิ่วลมเป็นทางขึ้นเขาที่คดเคี้ยวสูงชัน มีช่วงที่ถนนราดยางใหม่ดำปี๋เหนียวหนึบให้ได้ขี่กัน .. จากนั้นเราก็มาจอดพักกันที่ยอดดอยกิ่วลม .. ชาวต่างชาติท่านนี้มากับแฟน เช่้ารถมาจากเชียงใหม่ แต่มีปัญหาเกิดขึ้นคือน้ำมันกำลังจะหมดถัง ผมขอเปิดฝาถังดูก็แทบไม่เห็นน้ำมันแล้ว .. หลังจากส่งภาษากันแล้ว พี่นุทริปเปิ้ลแบล็คก็บอกว่าปั๊มเล็กๆที่ปางมะผ้าจะใกล้กว่าปั๊มที่ปาย แต่ฝรั่งท่านนี้บอกว่าเวลาไม่พอที่จะไปถึงปางมะผ้าเพราะต้องไปคืนรถ จึงเติมน้ำมันขวดบนยอดดอยกิ่วลม แม่ค้าที่ร้านพอรู้ว่าเป็นฝรั่งจึงกดราคาน้ำมันขวดที่ใช้ขวดเหล้า 750 ml. ในราคาถึง 100 บาท ทั้งที่ห่างจาก ปตท.ปายไม่ถึง 20 กม. ... ดูแล้วก็อดเห็นใจฝรั่งท่านนี้ไม่ได้ แต่นี่ก็ไม่ใช่ที่ของเรา ... สองล้อไม่มีพรมแดนเชื้อชาติศาสนา มีอะไรก็ช่วยเหลือกันครับ ...




... หลังจากที่ฝรั่งเองก็รู้ตัวว่าโดนกดราคาน้ำมันแบบโหดๆ จึงเติมไปแค่เพียงขวดเดียวแล้วก็ไปเติมต่อที่ อ.ปาย .. จากนั้นก็พูดคุยฟุดฟิดฟอไฟผสมงูๆปลาๆกันนิดหน่อย พี่ฝรั่งและแฟนก็ออกเดินทางไปอย่างไว ทำหน้าเหมือนจะเดือดๆแม่ค้า แต่เผอิญสามีแม่ค้าร่างกำยำดำทะมึนคล้ายพี่บัวขาวยืนยิ้มอยู่ไม่ไกล พี่ฝรั่งจึงไม่บ่นอะไรมากมายไปกว่านั้น ...






... ช่วงกลางถึงปลายหนาว สภาพป่าที่แห้งแล้ง นอกจากหมอกแล้วยังมีควันจากไฟป่าและไฟที่เกษตรกรในพื้นที่ห่างไกลจุดเผาไร่นา วิวทิวทัศน์วันนี้จึงมองเห็นได้ไม่ไกลทั้งๆที่จุดชมวิวดอยกิ่วลมที่สูงถึง 1.6 พันเมตร ( สูงพอๆกับภูทับเบิก ) ... ตรงจุดนี้มีร้านค้า ของฝาก และร้านเครื่องดื่มเล็กๆที่ราคาไม่เล็กตามสักเท่าไหร่ไว้คอยบริการนักเดินทาง .. ผมขอเป็น M150 ประจำวันก็พอสำหรับตรงนี้ ขวดละตั้ง 15 บาท จะแพงไปไหน ถนนก็ตัดถึง ไม่ใช่ภูกระดึงซะหน่อย ( บ่นมากไม่ได้ พี่บัวขาวสามีแม่ค้ายืนอยู่ไม่ไกล แฮ่ๆๆ ) ...






... ลงเขาจากดอยกิ่วลม ถนนคดเคี้ยวลาดชันเช่นเคย สนุกสยิวไปตามๆกัน .. จากนั้นไม่นานก็เข้าสู่ตัวเมืองปาย ปายวันนี้แทบไม่เห็นนักท่องเที่ยวชาวไทยอยู่เลย อากาศกลางวันร้อนพอสมควร .. คุณพ่ออาวุโสพามาจอดที่รีสอร์ทบังกาโลวรุ่นน้องเพื่อพักทานมื้อกลางวัน เวลาตอนนี้ราวๆบ่ายโมงแล้ว ยังเหลืออีกไกลกว่าจะถึงดอยอ่างขาง ...
หลังจากมื้อกลางวัน พ่อ อา และพี่นุก็ตัดสินใจพักกันที่ปาย ส่วนหนุ่มๆที่เหลือก็เตรียมเดินทางต่อสู่ดอยอ่างขางด้วยระยะทางอีกกว่า 200 กม. ...
... คุณพ่อและคุณอาเพื่อนคุณพ่อตัดสินใจนอนที่ปายกันคืนนี้ ส่วนหนุ่มๆแรงเหลือก็ไปกันต่อที่ดอยอ่างขาง ...
... ออกจากเมืองปายสู่แม่มาลัย อ.แม่แตง ระยะทางร้อย กม.ที่คดเคี้ยวสูงชัน บวกกับเวลาที่เหลือน้อยมากจึงต้องเร่งทำเวลา แน่นอนช่วงนี้ไม่มีทางตรงให้บิด ใครมีวิชาอะไรแบบไหนงัดออกมาใช้กันแทบหมดหน้าตัก เพราะเส้นทางปาย - แม่มาลัย สูง ชัน แคบ ลื่น กรวด รถสวนเยอะกว่าที่ผ่านมา เลยสนุกสนานไปตามๆกันแบบเต็มที่ ...





... จากปายถึง ปตท.แม่มาลัยด้วยเวลาเพียงชั่วโมงกว่าๆ จุดพักรถเติมน้ำมันอีกครั้งก่อนยิงยาวสู่ดอยอ่างขาง ซึ่งจากนี้ช่วงถึง อ.เชียงดาวก็จะเลี้ยวซ้ายเข้าเมืองงาย วิ่งไปทาง บ.อรุโณทัย เลียบชายแดนเป็นทางแคบๆลัดเลาะไปบนภูเขาแบบธรรมชาติสุดๆ ...




... เราทำเวลากันค่อนข้างดุเดือด จอดพักถ่ายรูปกันที่จุดชมวิวบ้านผาแดง จากตรงนี้ระยะทางสู่ดอยอ่างขางก็อีกไม่ไกลแล้ว ...
พี่กอล์ฟ ผู้นำประจำทริปนี้มีกระติกน้ำ ข้างในใส่ชาหอมหมื่นลี้จากบ้านรักไทยติดตัวมาด้วย จิบตลอดทาง ...





... ข้ามสันเขาลูกนี้ไปก็คือสหภาพพม่า เมื่อก่อนแถบนี้เป็นเส้นทางยาเสพติดและอาวุธสงคราม ตอนหลังถูกพัฒนาและตัดถนนผ่าน ทำให้การดูแลจากทหารตำรวจทั่วถึงได้รวดเร็วมากขึ้น ลดปัญหาดังกล่าวลงไปได้มาก ...





... กางเต๊นท์กันที่จุดชมวิวดอยอ่างขาง น่าประหลาดใจที่คืนนี้มีไม่ถึง 10 เต๊นท์ ต่างจากตอนที่มาเมื่อปลายปีที่น่าจะไม่ต่ำกว่า 40-50 เต๊นท์ อาจเป็นเพราะตรงกับช่วงตรุษจีนหรือเปล่าก็ไม่แน่ใจ ... หลังจากกางเต๊นท์ก็รีบแจ้นไปอาบน้ำ กะว่าอาบก่อนค่ำจะไม่หนาวแต่ที่ไหนได้ หนาวไม่ต่างจากเดิม น้ำเย็นเฉียบบบบ ...
หลังจากจัดแจงทุกอย่างเรียบร้อย ก็ขี่มอไซค์ลงมาที่ตัวตลาดหน้าสถานีเกษตรหลวงอ่างขาง คนคึกคักพอสมควรแต่ก็ไม่เยอะมาก มีของร้อนๆให้ชิมมากมายก่อนทานมื้อค่ำกัน ... 3 หนุ่มหน้ามน คนชอบขี่ ...





... มื้อค่ำของเราคือที่นี่ ร้าน " ถิงถิงโภชนา " สั่งกับข้าวมาหลายอย่าง ผมเองก็หิวมากกดข้าวไปสองจาน อิ่มอืดกันไปเรยยยย ...





... ร้านขายของที่ระลึกต่างๆในตลาดดอยอ่างขาง ...





... เครื่องนุ่งห่มกันหนาวมากมาย คืนนี้ที่อ่างขาง แม้จะไม่หนาวจัด แต่ก็หนาวจนสะท้านเสียงสั่นอยู่ดี ... ร้านของฝากน่ารักๆก็มีครับ ...













... น้องๆน่ารักๆที่ตลาดยามค่ำบนดอยอ่างขาง ... ขวาสุดนี่คล้ายตุ๊กตาใส่ถ่านมาก ดุ๊ดดิ๊กไม่หยุด ...





... เดินเล่นในตลาดเล็กๆกับอากาศเย็นๆ คลายหนาวด้วยชาร้อนๆก่อนจะบิดมอไซค์ฝ่าลมหนาวอีก 5 กม.กลับสู่จุดกางเต๊นท์บนยอดดอย ...




 !wanwan :-[ :-[

[timotooo]

... คืนที่ผ่านมา เรานั่งคุยกันที่ลานจอด ฮ.สักพักก่อนที่ลมหนาวจะทำเอาเสียงสั่น บวกกับความล้าของร่างกายที่ผ่านการกระหน่ำขี่แบบเพ่งสมาธิกับการทำเวลามาตลอดทั้งวัน จึงแยกย้ายกันเข้านอน คืนนี้ใครหลับก่อนได้เปรียบ เสียงกรนแต่ละเต๊นท์เข้าขั้นไม่ธรรมดา รวมทั้งผมด้วย ...
... ตื่นเช้ามา หนาวเหน็บ สมกับที่เป็นดอยอ่างขาง ...





... หมอกในยามเช้าของทิวเขาด้านล่าง ...





... หนาวจริงๆนะ ไม่เชื่อดูคนเสื้อชมพูสิ 555+ .. หนาวจริงครับไม่ได้ล้อเล่น สังเกตุได้ที่ธง ลมยอดเขาแรงมาก ...





... คนน้อยมาก ดอยอ่างขาง ตื่นมาไม่มีคนพลุกพล่านเสียงดังเหมือนครั้งก่อน ห้องน้ำยามเช้าก็ไม่มีใครแย่ง ทีแรกคิดว่าคงอาบไม่ไหว แต่พอทำไปทำมาก็กัดฟันสู้จนอาบได้ น้ำในถังอาบน้ำแบบโอเพ่นนุ่งลมห่มฟ้าข้างห้องน้ำชายเย็นมากๆ แต่พออาบเสร็จแล้วก็สดชื่นมากๆเช่นกันครับ ...









... เก็บข้าวของสัมภาระแล้วก็ถึงเวลาเดินทางกันต่อ ลงไปกินมื้อเช้ากันที่ตลาดดอยอ่างขางกัน ... วันนี้ไม่รีบ ...





... พี่หล่อพร้อมลุย .. ในที่สุดพี่หล่อก็เก๋าขึ้นอีกระดับเพราะสามารถตามรอยเท้าพี่อ้วนมาถึงที่นี่ได้ ... เมื่อคืนผมนอนคิดอะไรเพลินๆ เช้านี้โปรแกรมจึงอาจมีการเปลี่ยนแปลงกันเล็กน้อยครับ ...





... สถานีเกษตรหลวงอ่างขาง .. มาสองครั้งก็ยังไม่เคยได้เข้าไปสักครั้ง แฮ่ๆๆๆ ...






... สามหนุ่มหน้านวลในหมู่มวลดอกไม้ ...






... ดอกพญาเสือโคร่งพอมีให้เห็นบ้างเป็นระยะๆบนดอยอ่างขางครับ แต่ยังไม่มากเท่าไหร่ ...





... ได้เวลาเดินทางกลับเข้าเชียงใหม่ .. ไปยังจุดนัดหมายเพื่อรอพบกับคุณพ่อคุณอ่าและพี่อีกท่านที่แยกกันเมื่อวานที่ปาย โดยกำหนดการวันนี้จะขึ้นไปนมัสการพระธาตุดอยสุเทพ แล้วก็ไปนอนที่ดอยอินทนนท์กัน ...












 !pingping !pingping !pingping

[timotooo]

... สิ่งที่ผมเฝ้านอนคิดมาตลอดคืนบนดอยอ่างขาง ก็คือความตั้งใจที่จะข้ามฟากจากภาคเหนือซีกซ้ายฝั่งชายแดนพม่าสู่ซีกขวาฝั่งชายแดนลาว เพื่อลงทางจังหวัดน่าน ... เมื่อเราลงจากดอยอ่างขางทาง อ.ฝาง ถึงแยกปากทางขึ้นดอยอ่างขาง ผมจึงขอแยกทางกับเหล่าเพื่อนฝูงพี่น้อง GS เพื่อมุ่งหน้าสู่น่านต่อไปในวันนี้ ...

... ระหว่างการร่วมเดินทางกับกลุ่มรถ GS ทำให้ผมเข้าใจและได้ทักษะความรู้เพิ่มขึ้นหลายอย่าง รวมถึงมิตรภาพดีๆของการเดินทาง ... แยกทางครั้งนี้เพื่อความตั้งใจ กลับไปเจอกันอีกทีที่กรุงเทพ ...

... จากฝาง มุ่งหน้าขึ้นทิศเหนือ เลี้ยวขวามุ่งหน้า อ.แม่สรวย ช่วงแรกเป็นที่ราบเกษตรกรรม ไม่นานก็เริ่มเป็นทางคดเคี้ยวบนเขาสูงชัน ถนนคุณภาพมาก โค้งสวยบนเขาสูง ประทับใจตลอดเส้นทาง ...

... CBR250 เป็นรถเดินทางท่องเที่ยวที่สามารถไปไหนก็ได้ในประเทศไทย .. สามารถทำความเร็วในโค้งได้เต็มที่ไม่แพ้สปอร์ตหรือทัวริ่งคันใหญ่ๆกำลังสูงๆด้วยอัตรเร่งที่ดีมากของมัน สิ่งที่จะไม่เทียบเท่าคงมีแค่ความเร็วในการเดินทางช่วงทางราบ ที่ไม่สามารถจะยืนพื้น 150+ แบบรถซีซี.สูงๆทั่วไปได้เท่านั้นเอง ...





... ตลอดเส้นทางบนเขาสูงช่วง อ.แม่สรวย ผมแทบไม่เจอรถสวนทางมาเลยสักคัน ถนนเงียบกริบมากจนบางครั้งก็นึกว่าหลงทาง มาเป็นครั้งแรกแถมมาคันเดียวซะด้วย แอบหวั่นๆเล็กน้อย ...





... ทะลุออกจากเส้นทางแม่สรวยมาบรรจบกับเส้นทางสายหลักสำหรับขึ้นสู่เชียงราย ... มุ่งหน้าสู่ อ.พาน จากนั้นเลี้ยวเข้าสู่ทางหลวงชนบทตามแผนที่สู่ อ.ป่าแดด เพื่อมุ่งหน้าสู่ อ.เชียงคำ ... แวะที่ ปตท.เชียงคำ หาของกินที่เซเว่นแบบง่ายๆ ไส้กรอกรมควันซีพีและแซนวิชอีกนิดหน่อยพร้อมคิทแคทเพิ่มน้ำตาลให้ร่างกายสดชื่นก่อนออกเดินทางสู่สุดยอดมหากาพย์ถนนที่สุดงดงามในใต้ฟ้าเมืองไทย ทางหลวงหมายเลข 1148 เชียงคำ - ท่าวังผา - น่าน ...







... ถนนสาย 1148 ลัดเลาะไปตามเขาสูง เป็นเส้นทางที่มีรถวิ่งผ่านน้อยมากและแทบจะไม่มีรถบรรทุกหนัก จึงทำให้ถนนอยู่ในสภาพที่ดีสุดๆ อีกทั้งทางหลวงค่อนข้างจะใส่ใจกับถนนเส้นนี้เป็นพิเศษ คุณภาพของผิวถนนจึงยึดเกาะเป็นอย่างมาก .. ผมเองบางครั้งก็คิดว่า ผิวถนนสาย 1148 นี้ ออกจะเกาะมากกว่าผิวสนามไทยแลนด์เซอร์กิตในบางช่วงด้วยซ้ำไปครับ ...








... วิวทิวทัศน์สุดงาม ถนนเส้นนี้งามกว่าเส้นทางไปแม่ฮ่องสอนซะอีก ...










... ถนนสายยาวขึ้นเขาขึ้นดอย ...





... วิวยอดฮิต ...






... ขุนยวมเซอร์กิตที่ร่ำลือในเรื่องของคุณภาพความมันส์ ดูจะชิดซ้ายไปในทันทีเมื่อเทียบกับถนนเส้นท่าวังผา .. ขุนยวมมันส์ๆก็แค่ราวๆ 20 กม.ที่ถนนดีสุดขีด แต่ที่ท่าวังผา ระยะทางกว่า 100 กม.นั้น ถนนดีและขี่มันส์ยิ่งกว่าขุนยวมซะอีก ยางละลายได้ง่ายๆเลยครับ ...












... ไม่เสียทีที่ตัดสินใจข้ามฝั่งมาที่จังหวัดน่านเลย ผมประทับใจกับเส้นทางสายนี้มากๆ รอบหน้าคงต้องเอาพี่อ้วนมาเที่ยวที่นี่แน่นอน ...

... การเดินทางของคนที่ชอบขี่จักรยานยนต์อย่างเราๆท่านๆ บางครั้งก็แสวงหาเพีงถนนที่สวยงามและความสนุกในการขี่ เมื่อมาถึงถนนที่ดีที่สุดเท่าที่เคยเจอมา มันก็เกิดความประทับใจที่สุดเท่าที่ได้ขี่ท่องเที่ยวมาเช่นกัน ... หาโอกาสมากันให้ได้ครับ แล้วจะเข้าใจว่าสิ่งที่ผมเล่าสู่กันฟังนั้น ไม่ได้มากเกินจริงไปจากคำพูดเลยสักนิดเดียว ...









... ประทับใจกันถึงขีดสุดจากเส้นทาง 1148 เชียงคำ - ท่าวังผา .. พอมาถึงเมืองน่านผมก็ตื้อ ไปไหนต่อไม่ถูก ทีแรกก็ว่าจะขึ้นดอยไปหาที่กางเต๊นท์นอน โทรหาพี่น้องกลุ่ม GS ถามไถ่ว่าเป็นไงกันบ้าง ปรากฏว่าทางกลุ่ม GS ก็ตัดสินใจกลับ กทม.กันในช่วงบ่ายเพราะรถหนึ่งในกลุ่มมีปัญหา จึงตัดสินใจกลับกันหมด .. ผมเองเลยจุดกรองทิพย์นั่งคิดอยู่สักพักที่สี่แยกข่วงเมืองน่าน จึงตัดสินใจกลับบ้านด้วยเช่นกัน ...

... ตอนนี้ราวๆห้าโมงเย็นที่เมืองน่าน การเดินทางจากน่านกลับบ้านในเย็นนี้ ยังเหลือระยะทางอีกกว่า 700 กม. .. ไหนๆก็ไม่นอนน่านแล้ว ไม่มีอะไรต้องรีบร้อน ...







... ออกเดินทางจากน่านห้าโมงครึ่ง ถึง อ.เด่นชัย จ.แพร่ ราวๆทุ่มนึง แวะ ปตท.เติมน้ำมันรถ เติมข้าวลงท้องด้วยกระเพราหมูกรอบตามสั่งง่ายๆกับไอซ์ทีดับกระหาย .. โค้งไฮสปีดชุดสุดท้ายในความมืดช่วงขาลงตรงเด่นชัยยาวราวๆ 30 กว่า กม.ให้ได้สนุกในความมืดกันอีกนิดหน่อย ก่อนเข้าสู่ช่วงทางตรงอุตรดิตถ์ที่ยาววววว จนแทบจะหลับใน ต้องขอบคุณ CBR250 ที่ถอดแบบมาจาก vfr1200 ใคqรต่างก็บอกว่าดีไซน์เห่ยกว่า ninja250 2013 .. ด้วยไฟหน้าดวงเดียวแต่โคมใหญ่ ความสว่างของไฟหน้า CBR250 ทั้งไฟต่ำ ไฟสูง และไฟพาสสที่ติดที่เดียวสองไส้ทั้งไฟสูงไฟต่ำ สว่างจนรถยนต์ยังต้องอายม้วน .. การเดินทางยาวๆในเวลากลางคืน หลายสิ่งมิอาจคาดเดา ไฟหน้าที่สว่างสดใสสามารถให้ทัศนวิสัยที่ดีและให้ความมั่นใจในความมืดได้ตลอดเส้นทางในคืนข้างแรม ...




... แวะปั๊มใหญ่ๆตามตัวจังหวัดขาลงเพื่อเช็ดคราบแมลงที่ชิวหมวกตลอดทาง พักรถพักคนด้วย ... สุดท้ายก็ถึงบ้านราวๆเที่ยงคืนครึ่งด้วยระยะทางรวมเกือบๆ 2.4 พันกิโลเมตร เป็นอีกทริปที่ประทับใจมาก ...










... ถึงบางอ้ออีกอย่างก็คือ การเดินทางไกลนั้น ไม่ได้ถูกจำกัดด้วย cc. ... หากแม้นเราอยากที่จะขี่อยากที่จะไป รถที่ไม่ได้มีกำลังสูงมากก็สามารถให้ความสนุกกับเราได้ในระดับที่มันสามารถ ต้องพยายามหาจุดเด่นของมันเพื่อทดแทนสิ่งที่มันขาดหาย จากนั้นก็ใช้จุดเด่นนั้นทำออกมาให้ดีที่สุด แล้วจะพบกับความมันส์ ..

... รถทุกแบบ ทุกรุ่น ทุกคัน มีข้อดีที่แตกต่างกันออกไป แค่เรารักและเข้าใจในรถที่ใช้อย่างเป็นกลางและไม่ตำหนิดูแคลนรถรุ่นอื่นที่อาจจะถูกกว่าแพงกว่าหนักกว่าเบากว่า เราก็จะเข้าใจอะไรๆในโลกของการขับขี่มากขึ้น ...

... เป็นอีกหนึ่งเรื่องราวประทับใจที่ผมอยากจะนำภาพ บทความ และบรรยากาศมาเล่าสู่กันฟัง .. ขอขอบคุณพี่น้องทุกท่านที่ติดตามครับ พบกันอีกครั้งหน้าจ้าๆๆ ...



 ;) ;) ;)

[หมาเฝ้าบอร์ด]

สวยงามครับ <%6 <%6 <%6

[Pongpang]

เต็ม.......................ในทุกรสชาดของชีวิต
สวยงามมากครับคุณไปท์
ขอให้ได้งานใหม่ไวๆนะครับ
ช่วงนี้ก็เที่ยวให้คุ้มไปก่อน
ภาพสวยบรรยากาศดี โว้ว........... เกินบรรยายครับ

[tai_27]

เติมที่่กับชีวิตมาครับ สุดยอดครับพี่  !goodjob

[index_v3]

เที่ยวได้คุ้มจริงๆครับ สุดๆไปเลย  !goodjob

ผมเจอพี่ที่บ้าน รวมไทย(ปางอุ๋ง)นะครับ ไม่รู้จะจำผมได้รึเปล่า รถ CBR250 สีดำมีกระเป๋าข้าง กับ Ninja 250 2013 สีเขียว จอดอยู่ข้างทางกลางหมูบ้าน + 2 หนุ่ม

ยังมองๆ พี่ๆขี่รถผ่านไปอยู่เลยครับ ตอนเช้าๆวันที่ 10 น่ะครับ

[timotooo]

เที่ยวได้คุ้มจริงๆครับ สุดๆไปเลย  !goodjob

ผมเจอพี่ที่บ้าน รวมไทย(ปางอุ๋ง)นะครับ ไม่รู้จะจำผมได้รึเปล่า รถ CBR250 สีดำมีกระเป๋าข้าง กับ Ninja 250 2013 สีเขียว จอดอยู่ข้างทางกลางหมูบ้าน + 2 หนุ่ม

ยังมองๆ พี่ๆขี่รถผ่านไปอยู่เลยครับ ตอนเช้าๆวันที่ 10 น่ะครับ

... อ้าว โหวเฉียดกันนิดเดียวเอง จำได้สิครับพี่ที่จอดตรงร้านค้าทางเข้าปางอุ๋ง ตอนนั้นเพิ่งเก็บเต๊นท์มัดของออกมาเลยครับ ...

 ;) ;) ;)

[kongpob001]

โห สุดยอดเลยยยยยยย พี่ !goodjob !goodjob

[trem2012]

 l13 l13 l13 l13 l13

[NengNsr1]

 :) :) เป็นการเดินทางที่ผมไฝ่ฝันมากครับ ผมอยู่ภาคเหนือแท้ๆ ยังไม่ค่อยมีโอกาสขี่รถเที่ยวเลย  สุดยอดครับผม ขอบคุณสำหรับภาพบรรยากาศดีๆที่แบ่งปันนะครับ  !goodjob !hoehoe !pingping

[austin]

อยากมีเวลา...ไปเที่ยวอย่างนี้บ้าง  (แอบอิจฉานะคับ)

รูปสวย...เดินทางก็เก่ง  เดี๋ยวผมมีโอกาส ไปออกทริปด้วยกันนะคับ

แบบชิว ๆ  ไกล ๆ ยาว ๆ ดีมั้ยคับ

[Kaleidoscope]

รบกวนสอบถามหน่อยครับพี่ ใช้เวลาทั้งหมดที่วันครับ

ที่พี่เดินทางทั้งหมด พอดี 6 มีนานี้พวกผมและชาวและแก็งค์จะขอไปลุยบ้างครับ

[timotooo]

รบกวนสอบถามหน่อยครับพี่ ใช้เวลาทั้งหมดที่วันครับ

ที่พี่เดินทางทั้งหมด พอดี 6 มีนานี้พวกผมและชาวและแก็งค์จะขอไปลุยบ้างครับ

... วันแรก ออกเดินทางบ่าย 3 โมงครับ กทม. - นครสวรรค์ - ตาก - คืนแรกนอนที่ อ.เถิน ระยะทางวันแรก 480 กม. ...
... วันที่สอง เถิน - ลี้ -  ดอยเต่า - ฮอด - แม่สะเรียง - ขุนยวม - แม่ฮ่องสอน - ปางอุ๋ง ระยะทางวันที่สอง 500 กม. ...
... วันที่สาม ปางอุ๋ง - บ้านรักไทย - ปางมะผ้า - ปาย - แม่แตง - เชียงดาว - บ้านอรุโณทัย - ดอยอ่างขาง ระยะทางวันที่สาม 350 กม. ...
... วันที่สี่ ดอยอ่างขาง - ฝาง - แม่สรวย - ป่าแดด - เชียงคำ - ท่าวังผา - น่าน - แพร่ - เด่นชัย - พิษณุโลก - นครสวรรค์ - กทม. ระยะทางวันที่สี่ 1030 กม. ...

... รวมสี่วันราวๆ 2400 กม.ครับ ... วันสุดท้ายหนักหน่อย พันกว่า กม.ออกจากดอยอ่างขางสายๆ วนขึ้นเชียงรายทางแม่สรวย - ป่าแดด เชียงคำ ออกท่าวังผา น่าน ถึงกรุงเทพเที่ยงคืนครับ ...

... ความเร็วช่วงทางตรงยาวผมใช้แค่120-130 ไม่เร็วไปกว่านี้ สบายเครื่อง สบายค่าน้ำมัน แก๊สโซฮอลล์ 95 ตลอดทาง แต่แอบเติมเบนซิน 95 ไปอีก 2 ถังที่ดอยเต่ากับเชียงคำ คนขี่หนัก 95 กก.สัมภาระ 15 กก. ค่าน้ำมันรวม 3100 บาทครับ ...

 ;) ;) ;)

[msgmsg]

 l13